Enkele maanden geleden plantte Dorian Kerckaert een zaadje... het lopen van een GR-route! Wat mooier dan een GR in eigen streek. De GR Haspengouw in ons mooie Limburg, op 2km van de voordeur...
Op donderdag 23 februari vertrokken we met de fiets naar de start om om 4u 's ochtends aan het avontuur te beginnen! De eerste uren in de druilende regen, de meeste offroadpaden werden zo eerder modderpoelen waar modderschaatsen mijn nieuwe sport werd.
De route leidde mij via het Watervalbos (Diepenbeek/Kortessem), de Mombeekvallei (Alken) en provinciaal domein Nieuwhoven (St.-Truiden) naar het station van St.-Truiden. Hier lag ondertussen een broodje smos voor mij klaar, telefonisch besteld om geen tijd te verliezen. De openbare toiletten zorgden ervoor dat ik mijn water kon bijvullen. Ondertussen was er al bijna 50km gepasseerd aan een gemiddelde van 10km/h.
Deel twee van de route was het eerder heuvelende gedeelte van het parcours. Het achterland van St.-Truiden (natuurgebied Overbroek), Gingelom, Heers (Hornebos) en Waremme zorgden voor het nodige stijgen en dalen. Geen al te grote beklimmingen, maar met de reeds opgebouwde zware benen werd het tempo de kop ingedrukt. Na 85km en 9,5u op de teller kwam ik aan bij de Action in Heers. Water en Cola aankopen en weer vertrekken. Twee marathons achter de rug, nog één marathon te gaan... Het geloof begon te groeien dat het mogelijk was om de -tot dan toe- snelste parcourstijd (15u02) van Kristof Onckelinx te verbreken. Nog 5,5u voor de laatste marathon!
De energie van die gedachte (mogelijks eerder van de Cola) werkte onmiddellijk om het tempo te hervatten voor deel drie. De weg leidde mij naar de oudste stad van België, de Basiliek in de verte en Ambiorix die mij stond op te wachten. Op mijn weg naar Tongeren (100km) kreeg ik voor vijf kilometer ook het gezelschap van een verdwaalde Collie, die elke 100 meter zijn eigen parcours afbakende (lees: zijn achterpoot in de lucht stak). Nog 28 kilometer langs de kleine dorpjes van mijn geboortestreek met als cadeau de grootste modderpoel, de Mollenbeemd in Membruggen. De loop en wandelbeurten met 'choco gelopen benen' wisselden zich af, maar het was vooral het hoofd dat zijn werk moest doen. Want zoals we weten "pijn is fijn met een p". En het hoofd deed zijn werk, aangekomen in Alden Biesen (nog 8km te gaan) wist ik de de buit binnen was... Met de naderende finish in zicht stonden ook de trouwe supporters op post om mij over de aankomst te schreeuwen!
Uiteindelijk werd er meer dan voldaan afgeklokt met 14u39 en 128km op de teller! Een nieuwe FKT (Fastest Known Time) op de GR Haspengouw!