Op woensdagmorgen 2 november om 4.38 uur startte ik het Drenthepad. Mijn oudste zoon bracht me naar het station in Beilen, vandaar begon mijn tocht. Nog nooit had ik 's nachts alleen in het donker gelopen, dus het was afwachten of ik al dan niet bang zou zijn. Dat laatste was dus het geval: bezig met navigeren, voeten op de juiste plek en genieten! Na 50km kreeg ik gezelschap en het lopen ging geweldig! Over het Holtingerveld, Drents Friese Woud, door Veenhuizen waar het gevangenismuseum is, Fochteloërveen, alles prachtig! Op 120km, in Roden, had ik een B&B geboekt, zodat ik kon douchen, slapen en ontbijten. De volgende ochtend weer vroeg vertrokken voor wat een zeer zware dag zou worden. Heel veel support gehad van medelopers, maar ondanks dat erg misselijk geweest wat resulteerde in weinig eten en dus weinig energie. De Onlanden was mooi, Drouwenerzand in de avondschemer zeker de moeite waard! In Emmen, op 235km, had ik weer een B&B geboekt. Daar kwam ik halverwege de nacht aan, moe, misselijk, maar voldaan. De volgende ochtend later dan gepland gestart. Van Emmen naar Beilen, de laatste etappe, 100km. Dit was goed haalbaar, omdat ik alleen nog maar naar de finish hoefde te lopen. Uiteindelijk op zaterdagmorgen om 3:26 uur gefinisht.
Voorafgaand aan de tocht heb ik bij elke B&B een dropbag gebracht. Verder heb ik support gehad van medelopers/-fietsers en gebruik gemaakt van horeca. Al met al was het Drenthepad op deze manier goed te doen.